Το ότι μπήκε το φθινόπωρο σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει για μας ότι κλεινόμαστε στο σπίτι. Ίσα ίσα, υπάρχουν πολύ ωραία μέρη σε ελάχιστη απόσταση από την Αθήνα – για να μη χρειαστεί κιόλας να διανυκτερεύσουμε, αφού οι σχολικές υποχρεώσεις μάς βάζουν πλέον περιορισμούς.
Αυτή τη φορά στην εξόρμησή μας είχαμε παρέα. Η Ιωάννα, ο Ντίνος, ο Λεωνίδας και ο Αντρέας είπαν να μας ακολουθήσουν στην εκδρομή και δεν το μετάνιωσαν.
Βάλαμε, λοιπόν, στο GPS Ευρωστίνα (ή Ζάχολη) στον νομό Κορινθίας και ξεκινήσαμε. Αν εσείς όμως προτιμάτε τον παραδοσιακό χάρτη, θυμηθείτε ότι στο Δερβένι θα πρέπει να βγείτε από την εθνική οδό. Συνολικά, σε δύο ώρες από την Αθήνα θα είστε στον προορισμό σας.
Πρώτη στάση κάναμε στην Παναγία Καταφυγιώτισσα, η οποία χτίστηκε την εποχή του Μεγάλου Διωγμού των κλεφτών για να χρησιμοποιηθεί ως καταφύγιο, σε μια περιοχή όπου κυριαρχούν οι δυσπρόσιτες σπηλιές. Σε αυτό το σημείο οι Ζαχολίτες έσκαψαν λαγούμια για να κρυφτούν. Έτσι, την Παναγία θα τη βρείτε στο κοίλωμα ενός εντυπωσιακού βράχου ύψους 40 μέτρων.
Εκεί, μάλιστα, είχαμε την τύχη να συναντήσουμε τον άνθρωπο που με προσωπική εργασία εδώ και δεκαετίες ασχολείται με την ανακαίνιση και τη βελτίωση αυτού του μνημείου, τον Γιώργο Ρούσσο, ο οποίος μας προειδοποίησε ότι, εξαιτίας κατολισθήσεων τα τελευταία χρόνια, δεν επιτρέπεται η πρόσβαση μέχρι την Παναγία για λόγους ασφαλείας.
Μπορείτε όμως να δείτε το μικρό εκκλησάκι – μέσα σε βράχο κι αυτό – στην αρχή της διαδρομής και από τη βεράντα να πάρετε μια γεύση από το σημείο που έχει φωλιάσει η Παναγία η Καταφυγιώτισσα.
Από εκεί, λίγα λεπτά μας χωρίζουν από το χωριό της Ζάχολης όπου κυριαρχεί ο ναός του Αγίου Γεωργίου (17ος αιώνας). Έχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο και συνδέεται στενά με την Επανάσταση του 1821, ενώ ξεχωρίζει για τους 17 του τρούλους.
Εκεί όμως που ξετρελάθηκαν τα παιδιά ήταν στο Ρέμα των Μύλων. Είναι το σημείο όπου ο Ζαχολίτικος ποταμός διασχίζει το χωριό, δημιουργώντας πολλούς μικρούς καταρράκτες.
Αυτή η ρεματιά με τις εναλλαγές των χρωμάτων και του πράσινου, με τα γάργαρα νερά που τρέχουν παντού, τα γεφυράκια και τις εντυπωσιακές πέτρινες βρύσες αποτελεί ιδανικό σημείο για περπάτημα, ακόμα και για πικ νικ, γι’αυτό φροντίστε να έχετε μαζί σας εφόδια.
Εμείς, αφού ταΐσαμε τις πάπιες και τα ψαράκια στη λιμνούλα, περπατήσαμε κατά μήκος του ποταμού και από τις δύο πλευρές του δρόμου, προσπαθήσαμε να αναγνωρίσουμε τα βότανα που φιλοξενεί η ρεματιά και κάναμε στάση για σνακ στους ξύλινους πάγκους που έχουν στήσει οι ντόπιοι.
Εναλλακτικά, βέβαια, υπάρχουν και οι ταβέρνες του χωριού.
Κι επειδή ο καιρός μόνο φθινοπωρινός δεν ήταν, ολοκληρώσαμε την εκδρομή με μία βουτιά στο Δερβένι – για να αποχαιρετίσουμε το καλοκαιράκι – και μια ψαροφαγία στην ταβέρνα «Έσπερος», κυριολεκτικά πάνω στο κύμα…
Σεπτέμβριος 2019