Τριήμερο Καθαράς Δευτέρας. Από εκείνα που παραδοσιακά αποφεύγουμε λόγω της κοσμοσυρροής σε μέρη με πλούσιες καρναβαλικές εκδηλώσεις. Τα τελευταία χρόνια όμως τη βρήκαμε τη λύση. Εκδρομές σε εναλλακτικούς προορισμούς, που δεν θεωρούνται και πολύ “in” για τις συγκεκριμένες μέρες, παρέα με συμμαθητές των παιδιών και τις οικογένειές τους.
Αυτή τη φορά, το πρόγραμμα περιελάμβανε εξόρμηση στα χωριά του δυτικού Πάρνωνα με ορμητήριο τις Καρυές, παρέα με τη Γιωργία, τον Στέλιο, την Ειρήνη και την Ελένη.
Αν αναρωτιέστε τι σας θυμίζει το όνομα, είναι απλό. Τις Καρυάτιδες. Ναι, τις γνωστές που κοσμούν το Ερέχθειο της Ακρόπολης. Μάλιστα, υπάρχει ομοίωμα του ναού σε ύψωμα του οικισμού που αποτελεί και σύμβολο της περιοχής.
Η πρόσβαση στο μνημείο – το οποίο ωστόσο ελέγχεται για την αισθητική του – γίνεται μέσω της κεντρικής πλατείας του χωριού, από την οποία ξεκινούν πινακίδες που σηματοδοτούν τη διαδρομή.
Από εκεί συνεχίστε τον περίπατο μέχρι το Κοινοτικό «Ρολόι» που δεσπόζει σε ύψωμα στην άλλη πλευρά του οικισμού, από όπου θα έχετε πανοραμική θέα σε όλο το χωριό. Το «Ρολόι» λειτούργησε το 1931, αλλά στις 15 Μαρτίου 1944, δεύτερη ημέρα που οι Ναζί έκαιγαν το χωριό σε επιδρομή τους , το ανατίναξαν. Έτσι, το 1955, στη θέση του κατασκευάστηκε νέο.
Στον ίδιο χώρο βρίσκεται και ο ναός του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου που χτίστηκε την περίοδο 1860-70. Ο δρόμος της επιστροφής θα σας φέρει πάλι στην πλατεία του χωριού όπου βρίσκεται το Ηρώον με το άγαλμα της Ελευθερίας και το Κοινοτικό κτίριο.
Κατά τ’άλλα, πρόκειται για ένα παραδοσιακό χωριό, χτισμένο στους πρόποδες του Πάρνωνα και πλημμυρισμένο από καστανιές και καρυδιές. Το ξεχωριστό σχετικά με τις Καρυές είναι ότι από δω διέρχεται το ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4 που ξεκινά από τα Πυρηναία Όρη, συνεχίζει στη βόρεια Ελλάδα μέσω Φλώρινας και τερματίζει στο Ζάκρο της Κρήτης.
Από τις Καρυές επαρχιακός δρόμος μέσα στο πράσινο και τα τρεχούμενα νερά μάς οδήγησε μέχρι το κεφαλοχώρι του Αγίου Πέτρου. Πνιγμένο στο πράσινο, το χωριό διαθέτει άρτια τουριστική υποδομή με ξενώνες, ταβέρνες και καταστήματα με τοπικά προϊόντα. Μη φύγετε, αν δεν δοκιμάσετε το πιο φημισμένο προϊόν της περιοχής, το κάστανο. Πωλείται σε όποια μορφή μπορείτε να φανταστείτε, ωμό, ως γλυκό του κουταλιού, λικέρ, μαρμελάδα, σοκολατάκι, ακόμα και σε πίτες!
Στην πλατεία του χωριού τραβάει τα βλέμματα των επισκεπτών η επιβλητική Εκκλησία των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου του 1900, ενώ στα αξιοθέατα συγκαταλέγονται ο Πύργος του Αγά (18ος αιώνας), το ανακαινισμένο πέτρινο σχολείο και το πετρόχτιστο γεφύρι στο «Βύθουλα της Άννας».
Και επειδή κάθε τόπος έχει τη δική του ιστορία, να θυμάστε ότι εδώ το 1821 ο καπετάνιος Αναγνώστης Κοντάκης σήκωσε το Λάβαρο της Επανάστασης και το 1826 πυρπόλησε τον Ιμπραήμ.
Πάντως, αν φτάσετε ως εδώ, δεν γίνεται να μην κάνετε μια στάση σε ένα από τα πιο γνωστά μοναστήρια της Αρκαδίας, τη Μονή Μαλεβής, στην επαρχιακή οδό Τρίπολης – Παραλίου Άστρους. Το όνομά της το οφείλει στην υψηλότερη κορυφή του Πάρνωνα και τη φήμη της στην εικόνα της Παναγίας που χρονολογείται από το 1360 και θεωρείται θαυματουργή.
Είναι μία από τις 70 που ζωγράφισε ο Ευαγγελιστής Λουκάς και για χάρη της κάθε χρόνο συρρέει πλήθος προσκυνητών στο μοναστήρι που, μετά την καταστροφή του από τους Τούρκους, ξαναχτίστηκε το 1805. Μάλιστα, όπως μας είπαν οι μοναχές, εδώ μόνασε ο Όσιος Νείλος. Ωστόσο, ακόμα κι αν δεν είστε λάτρεις του θρησκευτικού τουρισμού, αξίζει μία επίσκεψη στην περιοχή, καθώς η μονή περιβάλλεται από το χαρακτηρισμένο ως διατηρητέο μνημείο της φύσης, γνωστό κεδροδάσος.
Μετά από αυτή την παράκαμψη, ακολουθήσαμε τα αρχικά μας σχέδια και κινηθήκαμε προς την αντίθετη κατεύθυνση μέχρι τα Άνω Δολιανά. Για κακή μας τύχη όμως ο δρόμος μέσα από τον Έλατο και το Καστρί είχε καταστραφεί λόγω κακοκαιρίας, οπότε χρειάστηκε να κάνουμε έναν τεράστιο κύκλο για να φτάσουμε στον προορισμό μας, αν και δεν το μετανιώσαμε.
Κι αυτό γιατί πρόκειται για ένα καταπράσινο ορεινό χωριό με καστανιές, βελανιδιές, κερασιές αλλά και άφθονα νερά, ενώ ιδιαίτερη προτίμηση δείχνουν οι επισκέπτες και για το Δασικό χωριό που βρίσκεται λίγο πιο έξω. Αξίζει μια βόλτα στα καλντερίμια του που θα σας οδηγήσουν μέχρι την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, το άγαλμα του Νικηταρά στη μνήμη της νικηφόρας μάχης κατά των Τούρκων τον Μάιο του 1821 και το παλιό δημοτικό σχολείο που έχει μετατραπεί σε παραδοσιακό ξενώνα.
Εμείς, μετά την ταλαιπωρία της διαδρομής, αποζημιωθήκαμε με ένα λουκούλειο δείπνο δίπλα στο τζάκι στον «Θόλο» που φημίζεται για τα μαγειρευτά του φαγητά.
Η έκπληξη της εκδρομής στα χωριά του δυτικού Πάρνωνα, πάντως, ήρθε από τη Βαμβακού, την οποία είχαμε να επισκεφθούμε πάνω από μία δεκαετία, καθώς είχε ερημώσει. Ωστόσο, όταν ο ιδιοκτήτης του «Αρχοντικού του Πάρνωνα», στο οποίο διαμέναμε, μάς ενημέρωσε για τη μεταμόρφωση του χωριού, δεν αντισταθήκαμε. Μας είπε ότι το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος υποστηρίζει τη ριζική αναγέννηση του χωριού από μια ομάδα νέων ανθρώπων κι εμείς με χαρά ανακαλύψαμε ότι υπάρχει πλούσιο πρόγραμμα με δραστηριότητες για τα παιδιά και την οικογένεια, όπως πεζοπορίες, ορεινή ποδηλασία και περιήγηση σε δασικούς δρόμους, με στόχο να γεμίσει και πάλι ζωή η περιοχή.
Το σχόλιο της Ελίτας : Λίγοι επισκέπτες συνεχίζουν την εξερεύνηση μέχρι το Πολύδροσο, ή Τσίντζινα όπως τα λένε οι κάτοικοι. Εμείς το τολμήσαμε και τα παιδιά λάτρεψαν τους περιπάτους μέσα στα τρεχούμενα νερά. Ρωτήστε τους ντόπιους για τα μονοπάτια που μπορείτε να ακολουθήσετε, ανάλογα με την εποχή και τις δυνάμεις σας…
Το σχόλιο του Χρήστου : Οι εκδρομές στη φύση είναι πάντα μια ανάσα ζωής για μικρούς αλλά και για μεγάλους. Η καθαρή Δευτέρα είναι πάντα μια καλή αφορμή. Με καλή παρέα περνάει κανείς ακόμα καλύτερα. Αν έχεις προλάβει και να οργανωθείς για την περίσταση, είναι το ιδανικό. Εγώ απλά εκνευρίστηκα που δεν πρόλαβα να φτιάξω αυτοσχέδιο handmade χαρταετό. Ο πρόχειρος πλαστικός που πήραμε από ανάγκη από ένα μίνι μάρκετ ήταν καταδικασμένος … να μην πετάξει. Όχι τίποτα άλλο, αλλά … εμείς τα παιδιά στεναχωρεθήκαμε.
Το σχόλιο των παιδιών : Αυτό που εκτίμησαν πιο πολύ τα παιδιά ήταν οι εκδηλώσεις της Αποκριάς με τα αυτοσχέδια αερόσταταστον ουρανό και μία τεράστια φωτιά στο κέντρο της πλατείας να φωτίζει όλο το χωριό, ενώ για τους μεγάλους έρεε άφθονο κρασί και τσίπουρο!
Μάρτιος 2019