“Πού θα μπορούσα να ζήσω καλύτερα; Κάτω από μένα ο οίκος ανοχής θεραπεύει τις ανάγκες της σάρκας. Κι εκεί είναι η εκκλησία όπου συγχωρούνται οι αμαρτίες. Και παρακάτω το νοσοκομείο, όπου πεθαίνουμε”.
Κάπως έτσι περιέγραφε ο Καβάφης το σπίτι του στην Αλεξάνδρεια, στο οποίο έζησε τα τελευταία 35 χρόνια της ζωής του. Κι αυτό γιατί βρισκόταν σε ένα κοινωνικό σταυροδρόμι, ανάμεσα στην κακόφημη συνοικία Attarin και το κέντρο της πόλης, πολύ κοντά στο ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο και τους οίκους ανοχής. Γι’αυτό κι ο ποιητής αποκαλούσε την περιοχή “πρωτεύουσα των αναμνήσεων”.
Δεν θα μπορούσαμε, λοιπόν, να μη κάνουμε στάση στο μουσείο που, όπως μας ενημέρωσε ο ξεναγός, βρίσκεται σε δρόμο ο οποίος μετονομάστηκε σε C.P. Cavafy, προς τιμή του Έλληνα ποιητή. Αρχικά, ονομαζόταν Lepsius και αργότερα Σαρμ ελ Σέιχ.
Μετά τον θάνατο του ποιητή το 1933, το διαμέρισμα μετατράπηκε σε φθηνό πανδοχείο και το 1992 σε μουσείο από τις ελληνικές προξενικές αρχές. Αν και τα έπιπλα είχαν πουληθεί από τους κληρονόμους του, διασώθηκε η βιβλιοθήκη και με τη βοήθεια φίλων του Καβάφη, το διαμέρισμα απέκτησε και πάλι κάτι από την ατμόσφαιρα εκείνης της εποχής. Σε αυτό βοήθησαν και φωτογραφίες με βάση τις οποίες επελέγησαν τα έπιπλα και η διακόσμηση.
Εδώ, λοιπόν, είδαμε μεταφράσεις από τα ποιήματα του Καβάφη σε 20 γλώσσες από 40 διαφορετικούς ακαδημαϊκούς καθώς και 3.000 άρθρα σχετικά με το έργο του ποιητή, ενώ υπάρχει και αίθουσα αφιερωμένη στον Στρατή Τσίρκα.
Μάρτιος 2010