…Εκεί όπου στις 10 Ιουνίου 1944 γράφτηκε μία από τις πιο μαύρες σελίδες του Β’ Παγκοσμίου πολέμου για τη χώρα μας.
Ήταν Σάββατο πρωί, όταν οι Γερμανοί προχώρησαν σε εκτεταμένες σφαγές, αφήνοντας πίσω τους 220 άμαχους νεκρούς: γυναίκες, άνδρες, παιδιά και βρέφη.
Λίγες μόλις ημέρες πριν, είχε προηγηθεί η απόβαση των συμμάχων στη Νορμανδία και οι Γερμανοί κατακτητές, βλέποντας να φτάνει το τέλος της αυτοκρατορίας τους, καταλαμβάνονται από αμόκ και βγάζουν διαταγές γενοκτονίας.
Έτσι, στο πλαίσιο των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων, εκείνο το φοβερό πρωϊνό, μια φάλαγγα επτά αυτοκινήτων με Γερμανούς στρατιώτες ξεκίνησε από τη Λιβαδειά με κατεύθυνση προς το Δίστομο. Από αυτά, τα δύο πρώτα που προπορεύονταν αρκετά, ήταν Ελληνικά επιταγμένα, γεμάτα με Γερμανούς στρατιώτες.
Από τον Καρακόλιθο και μετά σκορπούν το θάνατο. Σκοτώνουν πέντε και συλλαμβάνουν ως ομήρους δώδεκα αγρότες. Μπαίνουν στο Δίστομο και τοποθετούν στα υψώματα γύρω απο το χωριό φυλάκια για εκφοβισμό, ενώ ανακοινώνουν ότι όποιος δεν κλειστεί στο σπίτι του θα θεωρηθεί αντάρτης και θα εκτελείται επί τόπου.
Ωστόσο, πέφτουν σε ενέδρα των ανταρτών που στρατοπέδευαν στην περιοχή, με αποτέλεσμα ο επικεφαλής λοχαγός Λάουτενμπαχ να αναλάβει την επιχείρηση αντιποίνων. Η διαταγή είναι σαφής: “πλήρης εξόντωση”.
Κι εδώ αρχίζει η τραγωδία του Διστόμου.
Όσοι δεν κατάφεραν να διαφύγουν νωρίτερα από το Διάσκελο, τη μόνη αφύλακτη διάβαση, κλείνονται έντρομοι στα σπίτια τους, ενώ εξαγριωμένοι στρατιώτες σκοτώνουν, καίνε, σφάζουν. Κανείς δεν γλιτώνει. Γέροι, γυναίκες, ακόμα και βρέφη, όλοι εξολοθρεύονται.
Μία από τις πιο ειδεχθείς σφαγές αμάχων ήταν πλέον γεγονός. Μία θηριωδία που ξεσήκωσε παγκόσμια κατακραυγή.
Στη μνήμη των αμάχων που έχασαν τη ζωή τους με αυτό τον βάναυσο τρόπο έχει στηθεί στον λόφο Κανάλες το Μαυσωλείο των θυμάτων. Από εκείνο το σημείο είναι και οι φωτογραφίες από την επίσκεψή μας με τα παιδιά.
Γιατί τα ταξίδια δεν είναι μόνο διασκέδαση. Είναι κυρίως γνωριμία με την ιστορία…