“Τα παιδιά της γειτονιάς σου…”
Life is simple.
Μαζεύεις οικογενειακούς φίλους, μπαμπάδες, μαμάδες και παιδιά.
Πολλά παιδιά.
Όλα σχεδόν τα παιδιά της γειτονιάς.
Και οργανώνεις μονοήμερη εκδρομή.
Σε έναν κοντινό παράδεισο.
Ο παράδεισος χωρίς πολυκοσμία (αλλιώς τι παράδεισος θα ήταν).
Και ξαφνικά γεμίζει η θάλασσα παιδιά κι ακούς παντού παιχνίδια και χάχανα.
Τα ακούς μέχρι και τον απέναντι βράχο όπου ψαρεύεις με τους μπαμπάδες..
Αξία ανεκτίμητη.
Ειδικά όταν κάποιοι γονείς που δεν μπόρεσαν να ακολουθήσουν, εμπιστεύθηκαν τα παιδιά τους σε εμάς τους υπολοίπους.
Life is simple…