Το πραγματικό στολίδι της Ηπείρου είναι η φύση της. Άγρια, πλούσια, ανυπόταχτη. Έτσι, όσα χρόνια και να περάσουν, η επίσκεψη στον Εθνικό Δρυμό Βίκου μένει ανεξίτηλη στη μνήμη μας.
Στα μάτια μας έμοιαζε σαν ένας απέραντος βοτανικός κήπος, με αλλεπάλληλες ζώνες βλάστησης. Αν και για να είμαστε ειλικρινείς, σε κάποια σημεία η βλάστηση είναι τόσο πυκνή που πιο πολύ παραπέμπει σε ζούγκλα εξαιτίας των πολλών βροχοπτώσεων.
Κάνοντας μια βόλτα δίπλα στις όχθες του Βοϊδομάτη που διασχίζει τον δρυμό συναντάς εκτεταμένα δάση μαύρης πεύκης και οξιάς, μερικά από τα οποία έχουν ηλικία άνω των 700 ετών! Όπως διαβάσαμε, συνολικά έχουν καταγραφεί 30 είδη δέντρων και θάμνων, 120 είδη αγριολούλουδων και – κρατηθείτε – πάνω από 400 είδη μανιταριών!
Και, όπως είναι φυσικό, σε ένα τέτοιο περιβάλλον βρίσκουν καταφύγιο πολλά είδη ζώων, από την καφέ αρκούδα και το ζαρκάδι μέχρι τον λύκο και τα αγριογούρουνα.
Αυτό, όμως, που κάνει ξεχωριστό τον δρυμό είναι η χαράδρα του Βίκου που διασχίζει το δυτικό και το κεντρικό Ζαγόρι. Εκτείνεται σε μήκος 12 χιλιομέτρων και έχει καταγραφεί στο βιβλίο Γκίνες ως το φαράγγι με το μικρότερο άνοιγμα παγκοσμίως. Συγκεκριμένα, το πλάτος του ποικίλλει από 100 ως 1.000 μέτρα, ενώ με βάθος άνω των 1.000 μέτρων είναι το βαθύτερο φαράγγι του πλανήτη…