Οικογενειακώς λατρεύουμε τους φάρους. Εμείς οι μεγάλοι, επηρεασμένοι περισσότερο από τις συγκλονιστικές ιστορίες με τους οποίους έχουν κατά καιρούς συνδεθεί αλλά και τα σχετικά θρίλερ που έχουμε παρακολουθήσει, τα παιδιά λόγω της μυστηριώδους όψης τους .
Έτσι, εκμεταλλευθήκαμε την Παγκόσμια Ημέρα Φάρων που εορτάζεται την τρίτη Κυριακή του Αυγούστου και το γεγονός ότι πολλοί φάροι σε όλη τη χώρα μένουν ανοιχτοί για το κοινό, με στόχο την ενημέρωση του κόσμου.
Κι επειδή τέτοιου τύπου εκδηλώσεις τα παιδιά τις λατρεύουν, καθώς οι γνώσεις έρχονται χέρι χέρι με τη διασκέδαση, επισκεφθήκαμε τον Φάρο της Χαλκίδας στο ακρωτήρι της Κακής Κεφαλής. Λίγο ανατριχιαστική η ονομασία, αλλά δικαιολογείται, αν σκεφτεί κανείς ότι στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας εκεί στήνονταν οι αγχόνες όπου κρεμούσαν τους Χριστιανούς.
Οι άνθρωποι του Πολεμικού Ναυτικού που μας υποδέχθηκαν μάς εξήγησαν ότι ο φάρος άρχισε να λειτουργεί το 1886, έμεινε σβηστός κατά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο και επαναλειτούργησε το 1945 με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο και αργότερα την ασετιλίνη, ενώ πλήρως αυτοματοποιήθηκε το 1980.
Πρόκειται για ένα πέτρινο κτίσμα με πύργο ύψους 8,5 μέτρα, στον οποίο φθάσαμε μέσω μιας κυκλικής σκάλας. Ωστόσο, εντύπωση μας έκανε ένα βοηθητικό κτίσμα στον περιβάλλοντα χώρο που μάθαμε ότι χρησιμοποιείται ως παραθεριστικό οίκημα.
Μη χάσετε την ευκαιρία να τριγυρίσετε στο κατάφυτο από πεύκα πάρκο με το κιόσκι και την παιδική χαρά. Άλλωστε, αποτελεί ιδανικό χώρο και για πικ νικ.
Κι επειδή καλοκαιριάτικα δεν νοείται εκδρομή χωρίς μπανάκι, στην επιστροφή κάναμε στάση στον Άγιο Μηνά, στην άλλη πλευρά του Ευβοϊκού. Ο παραλιακός οικισμός απέχει μόλις 7 χιλιόμετρα από τη Χαλκίδα, προς την οποία έχετε θέα, και διαθέτει ένα ήσυχο λιμανάκι, αν και τα μικρά φύκια στον αμμώδη βυθό ενόχλησαν λίγο τα παιδιά.
Δυνατό σημείο της περιοχής θεωρούνται οι ταβέρνες και τα ουζερί με ποικιλία από φρέσκα ψάρια και μεζεδάκια.